پروردگارت با تو می گوید...

این دفعه  یه شعر انتخاب کردم که چند باری خوندمش و خیلی دوستش دارم. ممکنه اینی که می گم به مذاق خیلی ها خوش نیاد ولی این شعر بیشتر از هر ادعیه ای به من حس نزدیکی به خدا راداده و می ده. شعر از زبان خداست رو به بنده اش و جایی زیباتر می شه که می بینیم شاعر سعی در مرور برخی آیات قرآن کرده...به شما هم توصیه می کنم تاآخر بخونیدش.قول می دم بعد از خوندنش کلی دلتون واسه خدا تنگ شه...

منم پروردگارت

خالقت از ذره ای ناچیز

صدایم کن مرا

آموزگار قادر خود را

قلم را، علم را، من هدیه ات کردم

بخوان ما را

منم معشوق زیبایت

منم نزدیک تر از تو به تو

بخوان ما را 

پروردگارت با تو می گوید...

این دفعه  یه شعر انتخاب کردم که چند باری خوندمش و خیلی دوستش دارم. ممکنه اینی که می گم به مذاق خیلی ها خوش نیاد ولی این شعر بیشتر از هر ادعیه ای به من حس نزدیکی به خدا راداده و می ده. شعر از زبان خداست رو به بنده اش و جایی زیباتر می شه که می بینیم شاعر سعی در مرور برخی آیات قرآن کرده...به شما هم توصیه می کنم تاآخر بخونیدش.قول می دم بعد از خوندنش کلی دلتون واسه خدا تنگ شه...

در ضمن می دونم ادامه مطلب زیاد خوشایند مخاطب وبلاگ نیست ولی شرمنده به خاطر زیبا شدن ظاهر شعر مجبور شدم زیر هم بنویسم و یه کم طولانی شد.

بخوان ما را

منم پروردگارت

خالقت از ذره ای ناچیز

صدایم کن مرا

آموزگار قادر خود را

قلم را، علم را، من هدیه ات کردم

بخوان ما را

منم معشوق زیبایت

منم نزدیک تر از تو به تو

اینک صدایم کن

رها کن غیر ما را، سوی ما بازآ

منم پروردگار پاک بی همتا

منم زیبا، که زیبا بنده ام را دوست می دارم

تو بگشا گوش دل

پروردگارت با تو می گوید...

عشق فراموش کردن نیست بلکه به خاطر سپردن است ،عشق گوش دادن نیست بلکه درک کردن است، عشق دیدن نیست بلکه احساس کردن است ، عشق جا زدن و کنار کشیدن نیست بلکه صبر داشتن و ادامه دادن است ........

بعضی روزها...

بعضی روزها در سال، شما حق دارید که انتظار داشته باشید از بقیه ی روزها، کمی بهتر باشد.

منظورم مناسبت های خاصی است که یا به صورت عمومی جشن گرفته می شود یا مختص خود شماست.

مثلا در روز تولد آرزوی تبریک، کادو، کارت، شاید مهمانی و یا یک شام دو نفره ی رمانتیک حق شماست

  

مثلا من دوست دارم توی این روز عزیزانم بخوان که منو ببینن!

توی این روز خاص از اس ام اس و تلفن و ایمیل و هر چیز دیگه ای که حضور افراد را مجازی کنه متنفر می شم

واگه اونی که ازش خیلی انتظار دارم به یکی از اینا بسنده کنه چه روز دلگیری را  خواهم گذراند

یک روز در سال که بیشتر نیست...

بعضی ها هم دوست دارند وقتی ایمیل را چک می کنند حداقل چند نامه ی تبریک درآن ببینند

این انتظار به  هر شکل و اندازه ای که باشد طبیعی است

و چه شیرین است دریافت نامه یا هدیه یا دعوت از سوی کسی که هیچ وقت انتظارش را نداشتید... ولی آرزویش را داشتید...

می دانید او کیست؟ پیشنهاد می کنم نام او را به خودتان بگویید.

پاسخ شما احساس واقعی شما را نسبت به افرادی که در زندگی تان وجود دارند بیان می کند. احساس هایی که حتی خود شما به احتمال زیاد از آنها آگاه نیستید.

آن فرد که شما با کمال ناباوری به تبریکش نگاه می کنید در حقیقت فردی است که دوست دارید بیشتر مراقب شما باشد و یا توجه بیشتری به شما داشته باشد.

 این فرد را شما دورادور می پرستید و چه می دانید شاید او دورادور تمام حواسش را به شما معطوف داشته، یا شاید با این فرد آشنایی اندکی دارید و یا شک و تردید برای برقراری ارتباط با  او دارید و یا شاید دوستی است که مدت ها از او خبر ندارید؟ به هر حال هر که باشد زمان آن فرا رسیده که اولین قدم را برای ایجاد برقراری ارتباط بردارید.

از دیدگاه روان شناسانه، این فرد برای شما فردیست که در حقیقت شما محبت و احساس های او را حق مسلم خود می دانید.

این هم یه راه جدید واسه پیدا کردن نیمه ی گمشده!  کسانی  که شاید فرسنگ ها از هم دور باشند ولی رشته ای نامرئی آنها را به هم پیوند می دهد...

 برگرفته از مجله شادکامی و موفقیت (فرهاد مدرس) البته با اندکی دستکاری!

نمی دونم تا چه حد تونستم منظورمو برسونم،در یک کلام چشم به راه معجزه نمانید دست به کار شید و از بین عزیزان عزیزترین را انتخاب کنید. که هیچ چیز شیرین تر از داشتن توجه و مراقبت عاشقانه ی یک همراه نیست.

شاید دیگر فردایی نباشد...

شاید دیگر فردایی نباشد...

یه سوال تکراری دارم! ولی همه ی مطالب تکراری هم زیاد بی تاثیر نیستن چون ما انسان ها در عین دانایی فراموش کاریم...

و گاهی یادآوری یه نکته ی قدیمی می تونه موثر باشه...

 ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ

تصورکن...

قراره دنیا ظرف 24 ساعت آینده به پایان برسه،

اولین کاری که می کنی چیه؟

 ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ

به نظر من یکی از اتفاقاتی که می افته،اینه.....

تمام خطوط تلفن...

چت روم ها...

پست های الکترونیکی...

...

اشغال می شوند و همه شاهد پیام هایی از این قبیل خواهیم بود:

 "از این که تو را آزردم سخت پشیمانم..."،

 "مرا ببخش..."،

"تو را عاشقانه می پرستم..."،

"مراقب خودت باش..."

و گاهی اوقات در خلال پیام ها جمله ای بس تکان دهنده به چشم می خورد:

"همواره به تو عشق می ورزیدم،ولی آن را با تو در میان نگذاشتم"!!!...

نظرتون چیه؟ چند نفر از ما گرفتار چنین غفلتی هستیم؟ آیا ادامه ی چنین غفلتی عاقلانه است؟

یادمون باشه گفتن دوستت دارم از ته قلب نه تنها بی جواب نمی مونه بلکه بار سنگینی را از روی قلب ما بر می داره، تا کی دوست داشته باشیم و دم نزنیم؟

امروز که گوی عشق و محبت در زمین تو قرار دارد، آن را تقدیم کسانی کن که دوستداران راستین تو هستند،

شاید دیگر فردایی نباشد...